(injectie): van opgeloste geneesmiddelen of voor de genezing gebruikte stoffen (eigen bloed, melk, enz.) met behulp van een injectienaald in de spieren, onderhuidse weefsels, huid, bloedbaan, urinebuis of daartoe geëigende organen. De natuurgeneeskunde maakt geen gebruik van inspuitingen wanneer deze door eenvoudiger methoden vervangen kunnen worden; in de eerste plaats probeert men dan niet voorbij te gaan aan de beschermende organen van het lichaam.
Wanneer het mogelijk is, injecteert de natuurarts dus liever in de huid dan door de huid heen.
