het geleidelijk aan bereiken van bepaalde afmetingen en gewicht. Begint met de bevruchting van het ei in het moederlichaam en bereikt een bepaalde afsluiting na de puberteitsjaren, ongeveer in het midden van de twintiger jaren.
De lichaamsgrootte is vastgesteld in de erfelijke aanleg, wordt bestuurd door de klieren met interne secretie, maar ook door de leefwijze en tijdens de puberteit van buitenaf inwerkende invloeden. Groeihormonen worden voornamelijk afgescheiden door de voorste kwabben van de hypofyse, maar ook de schildklier en thymus hebben deel aan het regelen van de groei. Ziekten van deze klieren en stoornissen van de uitscheiding ervan hebben groeistoornissen tot gevolg. Onvoldoende vorming van groeihormonen resulteert in dwerggroei, het tegenovergestelde echter in abnormale reuzengroei wanneer de groeitijd nog niet afgesloten is. Bij volwassenen treedt dan alleen abnormale groei van de uiteinden van het lichaam op: handen, voeten, neus, kin, oren (acromegalie). Vormen van dwerggroei kunnen echter ook veroorzaakt zijn door ziekten van de kernen en ontwikkelingszones in de beenderen. Men spreekt dan van chondrodystrofische dwergen, dit in tegenstelling tot de lilliputters, die kleine, maar verder normaal ontwikkelde mensen zijn; hun dwergachtige afmetingen berusten op erfelijke aanleg en hangen niet samen met ziekelijke stoornissen.
Naast deze ontwikkelingsgroei bestaat tijdens het leven de onderhoudende groei, d.w.z. die processen, die dienen om de weefsels, die afgebroken en verbruikt worden te vervangen door nieuwe, krachtige cellen. De ontwikkelingsgroei verloopt niet gelijkmatig, maar met min of meer duidelijk te onderscheiden stoten. Daardoor worden de spieren in sterke mate gestrekt en gerekt en worden er vaak zeer hoge eisen aan gesteld, waardoor ze pijnlijk aanvoelen, zoals bij spierpijn. Vooral de spieren van rug en benen worden daardoor aangedaan. Deze pijnen worden groeipijnen genoemd.
