I. văs, vădis, m. borg (voor het op de bepaalde tijd voor het gerecht verschijnen), vooral van een in re capitali gedaagde, vades publici, Liv., vades dare, Hor., Liv., vades poscere, Cic., vades deserere, Liv.; borg met zijn eigen leven (bij de Grieken enz.), vadem se ad mortem tyranno dare pro amico (van Damon), Cic., vos factus est alter (Damon) eius sistendi, Cic. | overdr., vestram virtutem rerum, quas gesturus sum, vadem praedemque habeo, Curt.
II. vās, vāsis, n. (zelden en voorklassiek vāsum, i, n.), plur. vāsa, ōrum, n.
1. eig., vat, vaas, kan enz., gereedschap, huisraad, vinarium, Cic., vasa argentea, Cic., vasa fictilia, Nep. | in ’t bijz., plur. vasa, oorlogstuig, bagage, conclamare vasa, Caes., colligere vasa, Cic.
2. overdr., vasa = testes, Pl.
