Multum

betekenis & definitie

comp. plūs, sup. plūrĭmum,

I. subst., veel, een groot deel, - stuk
a. in nom. of acc., met de gen., m. vini, Liv., in m. diei, tot laat op de dag, Liv.; comp., plus alci debere, Cic., quod plus est, wat meer is, meer zeggen wil, Liv., quam molestum est uno digito plus habere, een vinger meer, Cic., plus pecuniae, Cic., hostium, Liv.; sup., plurimum posse, Cic., quum of ubi plurimum, hoogstens, Liv., Suet., c. gen. partit., plurimum gravitatie, Cic.
b. in gen., ter aanduiding van de waarde, comp., pluris, hoger, duurder, sup. plurimi, zeer hoog, - duur, bij emere, vendere, esse, facere, putare, aestimare en dgl., Cic.

II. adv.,

a. multo, veel, bij comparatieven en woorden die een climax of verschil aanduiden, Cic.; bij superlatieven = verreweg, Cic.; bij adverbia van tijd, multo ante, Nep., of ante multo, Cic., non multo post, Cic.
b. multum, (van graad) zeer, ver, vele malen, b.v. m. superare, Cic., m. dispar, Cic., bij comparatieven = multo, b.v. non multum est maius, Cic.; poët. ook acc. plur. multa, b.v. multa gemens, Verg. | (van tijd) dikwijls, veel, m. mecum sunt, Cic., m. et saepe quaesita, Cic., m. et diu cogitans, Cic. c. plus, (van getal) meer, plus quam decem dies abesse, Cic., plus mille capti, Liv., nec esse plus uno, Cic. | (van graad) meer, confiteor eos plus quam sicarios esse, Cic., plus aequo, meer dan billijk, Cic., quem plus plusque in dies diligo, Cic. d. plurimum, het meest, pl. intererat, Cic. | (van duur) groten-, merendeels, pl. Cypri vixit, Nep.