biedt beschutting tegen de onaangename invloeden van het klimaat: wind, koude en neerslag. Het klimaat is dus de belangrijkste factor geweest in de ontwikkeling van de woningbouw.
Andere bepalende factoren zijn: het aanwezige materiaal, veiligheidsoverwegingen en het doel. De natuurvolken hebben grotten tot woning ingericht, die tot in onze tijd in gebruik zijn (Pueblo Indianen, ZuidLimburg), holwoningen worden door tal van volken, vooral in Arctische gebieden, in de grond gemaakt en afgedekt met balken, bomen en aarde; sneeuw wordt door de Eskimo’s gebruikt als bouwmateriaal; leem wordt in het Nijlgebied gebruikt om woningen van te bouwen; hout en steen worden overal ter wereld als bouwmateriaal gebruikt; andere materialen zijn stro, riet en gras, dierenhuiden enz. In Europa heeft het woonhuis sedert de 17e eeuw weinig veranderingen doorgemaakt, behalve die van voortschrijdende hygiëne en techniek; de wisselende bouwstijlen brachten slechts onbelangrijke, uiterlijke verschillen teweeg. Eerst de enorme aanwas der stadsbevolking in de laatste honderd jaar bracht enige verandering met zich: huurkazernes, flatgebouwen, speciaal ontworpen kantoorgebouwen, terwijl de nieuwe vinding van airconditioning grote mogelijkheden opent voor de tropische W.-bouw. Heeft de stadswoning dus betrekkelijk weinig veranderingen ondergaan, daarentegen heeft de moderne architectuur een volkomen omkeer teweeggebracht in de landhuis- en villabouw, daarin voorgegaan door vooruitstrevende architecten in Nederland, Frankrijk en Duitsland.
