Verblijf is elke plaats, waar men zich korten of langeren tijd ophoudt. Terwijl verblijf eigenlijk eene plaats van vertoef aanduidt, wordt het dikwijls in denzelfden zin als woning genomen. Aan woning verbindt zich het denkbeeld dat de plaats door den bewoner is ingericht voor een verblijf van eenigen duur. Een huis veronderstelt een houten of steenen gebouw met muren en door een dak gedekt. Een hol, een gat in den grond kan tot verblijf strekken ook voor dieren; dient het ook voor menschen dan kan men ook van woning spreken. Zoowel een huis, als eene hut of stulp kan den mensch tot woning strekken.

woning - zelfstandig naamwoord
uitspraak: wo-ning

1. gebouw dat bedoeld is om in te wonen
♢ zij zijn op zoek naar een woning

Zelfstandig naamwoord: wo-ning
de woning
de woningen
het woninkje

Synoniemen
huis