eigenl. Tiziano Vecellio (1477-1576), grootmeester der Venet. schildersschool, met enkele onderbrekingen te Venetië werkzaam; leerling van Giov.
Bellini samen met Giorgione( wiens invl. T. onderging), is in 1e fase (tot 1515) teder natuurlyricus, in 2e fase (tot 1535) stormachtig en heroïek hoog-Renaissancist, in 3e fase (tot 1550) onpathetisch landschaps- en portretschilder, in 4e fase (tot 1560) weer naar figuurcompositie gekeerd met voorkeur voor sterkbewogen lichamen, in 5e fase (tot dood) uiterst vergeestelijkt en gericht naar de ziel. Voorn. meester in de ontwikk. van het nieuwe Europese kleurgevoel. Heeft, in verband met de Byz.-Oriëntaals beïnvloede traditie van Venetië, de kleur losgemaakt van haar functie van zaakverduidelijking en haar de betekenis gegeven van eigen component tot het gehele kunstwerk. Hoofdwerken (resp. uit 1e~5e fase): Hemelse en aardse liefde (Rome); Cijnspenning (Dresden); Venus del Pardo (Parijs); Karel V te paard (Madrid); Piëta (Venetië).
