(1), voor de primitieve mens niet een einde, waarop geen nieuw begin, resp. een geheel nieuw begin volgt, zoals de moderne ongelovige, resp. gelovige mens aanneemt, maar een overgang tot een nieuwe vorm van leven. Men kan in meerdere of mindere mate dood zijn, zoals bv. ouden van dagen.
(2) (medisch), toestand van mens of dier, wanneer de verschillende organen hun functie niet meer verrichten. Absolute kenmerken van D. zijn: lijkenvlekken (hypostasen), die ontstaan, doordat het bloed naar de laagst gelegen lichaamsdelen zakt en daar stolt; lijkstijfheid (rigor mortis). Het niet meer hoorbaar zijn van ademhaling en hartslag hoeft niet steeds op de dood te wijzen, komt ook voor bij diepe bewusteloosheid, waarbij het leven echter wel bedreigd is.
