(1) (waterbouwkunde) is een constructie van houten of gewapend betonnen palen of ijzeren schroefpalen, onderling goed gekoppeld en afgedekt met een meestal houten vloer, uitgebouwd aan de oever van een rivier, kanaal of haven of in zee tot het daaraan aanleggen van schepen;
(2) in de bouwkunde (steigerwerk) hulpconstructie, die wordt opgericht ten einde het mogelijk te maken een bouwwerk uit te voeren. Men bouwt steigers voor de uitvoering van bruggen in ijzer of steen, zomede voor ijzerconstructies in het algemeen, terwijl voor de uitvoering van gebouwen steigers te allen tijde een onontbeerlijke hulpconstructie vormen. Steigers worden meestal van hout vervaardigd en het zijn samenstellingen, die in den regel geheel op zichzelf bestaanbaar zijn en dikwijls zo stevig geconstrueerd moeten zijn, dat zij het uit te voeren bouwwerk geheel of gedeeltelijk kunnen ondersteunen. Later zijn de stalen steigers ingevoerd, die geheel uit stalen buizen bestaan, die snel aan elkaar verbonden en gelost kunnen worden.