(species). In het planten- en dierenrijk die vormen, die nog onderling vruchtbaar zijn.
Het systeem van Linnaeus geeft aan elke soort een eigen naam achter de geslachtsnaam, vb. tijger, Felis tigris; leeuw, Felis leo. Door rangschikking van soorten in geslachten, families, orden enz. bemerkte men verwantschap tussen bepaalde vormen. Men kwam zo tot de afstammingsleer* (Darwin*, Hackel*). Door de studies van Hugo de Vries kreeg het begrip S. de betekenis: dragers van eenzelfde aantal gelijke eigenschappen.
