(469-399 v.C.), Gr. wijsgeer. Een der belangrijkste figuren van de Gr. wijsbegeerte, die door zijn optreden nieuwe periode in het Gr. denken inluidde.
Bijzonderheden over zijn leer en leven zijn ons slechts bekend door zijn leerlingen, vnl. Plato en Xenophon. Keerde zich tegen de praktijken der Sophisten*, en trachtte zijn medeburgers tot zelfdenken te brengen door zijn „geestelijke verloskunde” (Maieutiek*). Juist inzicht leidt volgens hem vanzelf tot zedelijk goed handelen. Inzake het godsbegrip en het leven na de dood agnostisch ingesteld ; in de politiek anti-democratisch. Beschuldigd, dat hij niet in de staatsgoden geloofde en de jeugd bedierf, werd hij veroordeeld tot drinken van de gifbeker.
