oudste Germaans alphabet, waarvan de herkomst, ofschoon verschillend verklaard, stellig mede in Lat. karakters is te vinden. Het eerste alg.-Germ. alphabet omvat 24 runen, in 3 groepen van elk 8 tekens.
In Engeland klom het R.-alphabet tot 33 tekens, maar werd spoedig door het Lat. schrift verdrongen. De wijdste verbreiding vond het R. in Scandinavië, waar zich sinds de 8e eeuw een vereenvoudigd, onvolkomen alphabet van 16 tekens had baangebroken. Vele voorbeelden er van vindt men op gedenkstenen, de grootste op de Rökstein in Östergötland met 750 lettertekens. De A’.-tekens waren ook als tovermiddel van betekenis.