Rationalisme

betekenis & definitie

(1), in de wijsbegeerte: de grote wijsgerige stroming, ontstaan in de 17e eeuw, die, in tegenstelling tot het empirisme, het verstand, d.i. het redelijk vermogen (Lat.: ratio), van de mens beschouwt als het eigenlijke en voornaamste middel om tot de waarheid te komen; (2) in de theologie: richting, die de rede maakt tot maatstaf der openbaring en alle godsdienstige voorstellingen aan haar oordeel onderwerpt, ze als redelijk tracht te bewijzen of als onredelijk verwerpt. Het R. ontwikkelde zich vooral in de laatste phase der Aufklarungstheologie en vormde de grondslag van het Modernisme der 19e eeuw.