(v. Gr. psychè, ziel), zielkunde, wetenschap die de feiten en wetten van het zieleleven onderzoekt.
Men onderscheidt o.m. experimentele P., die gebruik maakt van laboratoriumexperimenten met toepassing van een zo exact mogelijke methode; toegepaste P.: karakterkunde, opvoedkunde, psychotherapie, enz.; psychophysica, die de wisselwerkingen tussen lichaam en ziel onderzoekt. De belangstelling voor het gebied der P. is zeer oud. Bij Plato en Aristoteles vormde de zielkunde een onderdeel der filosofie. Sinds zij zich losmaakte van het materialisme ontwikkelde zij zich snel. Het moderne onderzoek tracht vooral de mens als totaliteit te zien. Grote moderne psychologen zijn o.a.
S. Freud, A. Adler, C. G. Jung.
