gebondenheid aan zedelijke normen, die de mens drijft tot het stellen of nalaten van bepaalde handelingen. De opvatting der heteronome moraal fundeert het dwingende karakter dezer zedelijke normen in de natuurwet en in laatste instantie in de eeuwige wet Gods, die der autonome moraal daarentegen in de mens zelf (Kant).
Anderen laten de P. enkel afhangen van persoonlijk of algemeen nut, of beschouwen het plichtsbewustzijn als een illusie (positivisten en materialisten).
