(Gr., leer der verschijnselen), wijsgerige methode in de moderne filosofie, waarvan Husserl de grondlegger is. Zij betekent een reactie op de subjectivistische ken theorie en tracht door analyseren en beschrijven van wat onze begrippen inhouden, langs intuïtieve weg het wezen der dingen bloot te leggen (Wesensschau).
Vormt een der uitgangspunten van de existentiefilosofie. De P. van de godsdienst onderzoekt en ordent de religieuze verschijnselen, waartoe de godsdienstgeschiedenis haar het materiaal levert.
