(1) (Gr. Palladion), in de Griekse myth. het beeld der godin Pallas Athene, dat, opgesteld in Troje, die stad onneembaar maakte en door Odysseus en Diomedes heimelijk weggehaald werd;
(2) afk. Pd, zilverwit, element behorend tot de klasse der lichte platinametalen; soort. gew.: 12.03; smeltpunt 1555 gr. C. Komt in gedegen vorm in platina-ertsen en in het goudhoudende zand van Brazilië, Columbia en de Kaukasus voor. Bezit de eigenschap zeer grote hoeveelheden gassen, in het bijzonder waterstof, te absorberen (tot het 350-850 voudige van zijn eigen volume). Gebruikt als katalysator bij chemische reacties.
