(Nicolaus Cusanus', 1401-1464), Duits kardinaal en filosoof. Nam in 1432 deel aan het Concilie van Bazel, waar hij de conciliaire theorie verdedigde en het Concilie dus boven de paus stelde, een mening, die hij in 1437 opgaf.
Werkte in Constantinopel voor de hereniging van de Oosterse met de Westerse Kerk, woonde als pauselijk legaat de rijksdagen van Mainz, Neurenberg en Frankfort bij. In 1448 verheven tot kardinaal en in 1450 tot bisschop van Brixen. Hoofdwerk De Docta Ignorantia (Over de geleerde Onwetendheid).
