(ca 4 V.C.-65 n.C.), Rom. wijsgeer, staatsman en dichter, afk. uit Spanje. Opvoeder van Nero, op wiens bevel hij later zelfmoord pleegde.
Schreef vele moraalfilosofische werken in stoïcijnse geest, zoals De brevitate vitae (over de kortheid van het leven), De constantia sapientis (over de standvastigheid van de wijze), De vita beata (over het gelukzalige leven), alsmede de Epistolae morales (zedekundige brieven), waarvan er 124 bewaard bleven. Het thema is: alleen de filosofie leidt tot een gelukzalig leven. Verder zijn van hem 9 tragedies (pathetische navolgingen van de grote Gr. tragedies) bewaard.
