bijgen. Oom Koos (1847-1914), Boeren-generaal, 1893 lid van de 1e Volksraad der Z.-Afr. republiek (voor Lichtenburg), aanvank. ruim tegenover de uitheemsen, echter na dreigende houding van Eng. jegens de Republiek (1899) voorstander van het Krüger-ultimatum, dat tot de oorlog leidde (1899).
Tot generaal benoemd, deed hij inval in N.O.-Kaapkolonie, vocht bij Kraaipan en later in het W. onder Cronjé. Nam 11 Juli 1900 bij Nitralsnek Baden-Powell’s troepen gevangen, doch kon na Cronjé's overgave de Eng. niet tegenhouden. Tijdens organisatie van tegenstand door Botha werd hij assistent-commandant-generaal, tevens lid der regering. Hij behaalde overwinningen bij IJzerspruit en Klerksdorp, pleitte op grond van nooddwang ten slotte voor de vrede. Zocht in Europa steun voor zijn volk. Sedert 1910 lid van de Senaat.
In 1914 keurde hij het voorstel, om inval in Duits gebied te doen en actief aan oorlog deel te nemen, af. In Sept. 1914 kwam hij bij politie-actie door toeval om het leven.
