(Lat. flautus), één der oudste muziekinstrumenten, bekend bij alle volken der Oudheid. Zij bestaat uit een rechte buis van hout of metaal, voorzien van toongaten.
Er bestaan vele soorten F. Zij wordt als concertinstrument gebruikt.
Gepubliceerd op 07-06-2020
betekenis & definitie
(Lat. flautus), één der oudste muziekinstrumenten, bekend bij alle volken der Oudheid. Zij bestaat uit een rechte buis van hout of metaal, voorzien van toongaten.
Er bestaan vele soorten F. Zij wordt als concertinstrument gebruikt.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: