diegenen, die zekere erfelijke gebruiksrechten konden doen gelden op de gemene weiden en heiden van Gooiland. Dit waren oorspronkelijk allen, die een „erf” d.w.z. een stuk grond met een huis er op, waarbij enig bouwland behoorde, in het Gooi bezaten.
Het bestuur berustte van oudsher bij vertegenwoordigers der Gooise gemeenten. Toen in de 19e eeuw vele Amsterdammers en andere stedelingen zich in het Gooi vestigden, kregen deze nieuwe ingezetenen, die geen rechten op deze gronden hadden, de meerderheid in de gemeenteraden en zodoende ook in het bestuur der gemene gronden. Zij gebruikten hun macht wel in het belang der door hen vertegenwoordigde gemeenten, maar niet, gelijk zij hadden moeten doen, in het belang der E. Om de hierdoor ontstane geschillen te beslechten, werd tot stand gebracht de E.-wet 1912 (S. 149), waarbij eigendom en beheer der gemene gronden werden opgedragen aan de vereniging „Stad en Lande van Gooiland”.
