dat onderdeel van de buitenlandse dienst*, dat in het bijzonder tot taak heeft de betrekkingen te onderhouden met Staatshoofden en regeringen van vreemde mogendheden. Tegenwoordig zijn de meeste landen bij elkaar vertegenwoordigd door vaste diplomatieke zendingen.
In ver afgelegen en minder belangrijke landen laat een Staat zich soms vertegenwoordigen door zijn diplomatieke zending in een naburig land. De hoofden der zendingen bekleden verschillende rangen, hoger, naar gelang de ontvangende of uitzendende staat belangrijker is, of naarmate de betrekkingen tussen beide staten nauwer zijn. Er zijn 4 klassen:(1) Ambassadeur (in Ned. Buitengewoon en Gevolmachtigd Ambassadeur geheten; met hem staat gelijk de Pauselijke Nuntius of Legaat). Deze geldt als persoonlijk vertegenwoordiger van zijn Souverein.
(2) Gezant, in Ned. Buitengewoon Gezant en Gevolmachtigd Minister genoemd. De pauselijke Internuntius staat met hem gelijk.
(3) Minister-Resident. In Ned. is deze rang onbekend.
(4) Zaakgelastigde. Deze is alleen bij de minister van Buitenlandse Zaken van de ontvangende Staat geaccrediteerd.
Bovenomschreven rang-indeling is vastgesteld op het Weense Congres (1815) en op het Congres van Aken (1818).
