monarchie, waar het volk door middel van zijn vertegenwoordiging aandeel in de regering heeft. Zij heeft zich het eerst in Eng. ontwikkeld.
Te onderscheiden zijn C. met monarchaal stelsel en C. met parlementair stelsel. Bij de eerste heeft de volksvertegenwoordiging aandeel in de wetgeving en meestal toezicht op de begroting, maar het bestuur in engere zin wordt door de koning (keizer, enz.) naar eigen goedvinden uitgeoefend, met door hem zelf uitgekozen ministers. Dit stelsel bestond in Ned. vóór 1848, verder in Pruisen, in Rusland van 1906-1917, en tal van andere landen. Bij het parlementaire stelsel mag de koning zich slechts bedienen van ministers, die het vertrouwen der volksvertegenwoordiging genieten, zodat het parlement hier een duidelijk overwicht heeft in het staatsbestuur; z verder parlementair stelsel. Deze laatste vorm van C. heeft men in Ned. en België en voorts in Eng. en de Scandinavische staten.
