(66-30 v.C.), koningin van Egypte. Door haar vader tot mederegentes van haar broeder en gemaal Ptolemaeus aangewezen wist zij zich met steun van Caesar, die in 48 v.C. in Egypte kwam, te handhaven.
Werd Caesars minnares en schonk hem een zoon. Na zijn dood de geliefde van Antonius, die zij geheel beheerste en wiens politiek zij noodlottig beïnvloedde. Trachtte na Antonius’ nederlaag en dood bij Actium (31 v.C.) ook diens overwinnaar Octavianus onder haar invloed te brengen, maar faalde ditmaal. Benam zich daarna het leven door zich door een adder te laten bijten.