I (1839-1914), koning van Roemenië 18811914. Werd in 1866 tot vorst van Roemenië gekozen.
Proclameerde in 1877 Roemenië's onafhankelijkheid, verklaarde de Turken de oorlog en redde de Russen bij Plewna. Nam 1881 koningstitel aan. Wijdde zich aan de modernisering van land en leger. Sloot zich 1883 bij de Driebond aan. Verwierf in 2e Balkanoorlog (1913) de streek van Silistria.II (geb. 1893), koning van Roemenië 1930-1940. Deed in 1926 afstand van de troon ten behoeve van zijn zoon Michael; liet zich in 1930 toch tot koning uitroepen. Voerde een zeer persoonlijk bewind en maakte daartoe tot 1938 gebruik van de anti-democratische Ijzeren Garde, daarna van het door hem gestichte Front van de Nationale Wedergeboorte. Moest in 1940 onder Duitse druk een groot deel van Transsylvanië aan Hongarije en de Z. Dobroedsja aan Bulgarije afstaan; Antonescu noopte hem toen tot aftreden.
