heeft ten doel, werkgevers en werkzoekenden met elkaar in contact te brengen. In Ned. werd zij aanvankelijk door particulieren, sinds begin 20ste eeuw door gemeentelijke arbeidsbeurzen beoefend en is sedert 1916 voorwerp van Rijkszorg.
Arbeidsbemiddelingswet 1930 verplichtte Gemeenten arbeidsbeurzen te onderhouden. In 1940 werden een Rijksarbeidsbureau en een groot aantal Gewestelijke Arbeidsbureau’s opgericht (G.A.B.) ter vervanging van de arbeidsbeurzen. Zij zijn gehandhaafd bij Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945, dat hen tevens belastte met het verlenen van ontslagvergunningen. In Ned.-Indië bestaan tal van gemeentelijke arbeidsbeurzen, overkoepeld door een Centrale Arbeidsbeurs. In Belgie heeft men officiële en private A. De officiële (ambtelijke en aangenomen) A. wordt sinds 1934 verzorgd door Nationale Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Werkloosheid.
