(1848-1903), Frans schilder, graficus, beeldhouwer, ceramicus, uit Frans-Peruaans gezin, woonde achtereenvolgens te Lima, Orléans en Parijs, waar hij beursmakelaar was. In 1876 exposeerde hij voor het eerst in de Salon en wijdde zich sinds 1883 geheel aan de schilderkunst, werkte in Bretagne, waar hij met Seguin, Chamaillard en Emile Bernard de zgn. symbolische school van PontAven stichtte; in die tijd verminderde de invloed van Pissarro en de impressionisten.
Van 18871888 verbleef hij op Martinique, waar zijn schildertrant een belangrijke verandering onderging (landschap met vrouwen). Daarna was Gauguin werkzaam te Arles samen met Vincent van Gogh. In 1889 is hij - na een breuk met Van Gogh - weer te Parijs werkzaam; in 1891 vertrok hij naar Tahiti, en schiep hier zijn beroemdste schilderijen, waarin hij streefde naar eenvoud in kleur en vorm. De schilderijen uit later tijd hebben meestal exotische taferelen tot onderwerp. Gauguin heeft grote invloed gehad en met Cézanne en Van Gogh de weg voor de moderne kunst geëffend. Gauguin schreef in 1893 op Tahiti een autobiografie, ’Noa-Noa’; in 1903, het jaar van zijn dood, schreef hij nog zijn - eveneens autobiografische - werk ’Avant et après’, zie negentiende eeuw – tweede helft – schilderkunst – Frankrijk - impressionisme.
