ABC van de kunst

Douwe Brongers & Désirée Raemaekers (2004)

Gepubliceerd op 18-05-2017

Rococo

betekenis & definitie

Stijlperiode die in Frankrijk min of meer samenviel met de regeringsperiode van Louis XV (1715-1774) en daarom ook LodewijkXV-stijl genoemd wordt. Het Rococo kwam rond 1700 op in Frankrijk en verspreidde zich door Europa in de 18de eeuw.

In tegenstelling tot de voorafgaande Barok en het opvolgende Neoclassicisme is de vormentaal niet gebaseerd op de klassieken, maar op de natuur. De stijl is licht, elegant, intiem en speels, en is vooral herkenbaar in het interieur. Wanden, plafonds en meubels gaan in elkaar over, de ornamentiek lijkt als een plant overal overheen te groeien. Kenmerkend zijn asymmetrische C- en S-krullen, en het gebruik van de rocaille. In de beeldende kunst kozen kunstenaars voor niet al te serieuze onderwerpen, zoals de in pasteltinten geschilderde fêtes galantes van Jean-Antoinne Wateau. Het Rococo bloeide bijzonder in Zuid-Duitsland en Oostenrijk, waar het tot ver in de 18de eeuw in de mode bleef.