dreef -, h. (2, 3, 4, 5), i. (1) -gedreven (1 vlottend naderen; 2 sneller doen gaan; 3 vaster doen klemmen; van vloeren; doen sluiten; 4 aansporen; 5 in beweging brengen):
1 het lijk dreef aan; z. strowis; 2 koeien -;
3 spijkers -;
4 eerzucht drijft hem aan; iem. tot kwaad
5 een machine -door assen en wielen;
-drijver, m. -s;-drijving,v. -en: de Statendam is in lichte geweest met een Engels schip.
