Een lagedrukgebied, of depressie, is een gebied waar de luchtdruk laag is. Dit gaat vaak samen met koudere temperaturen, wind en regen.
Lagedrukgebieden ontstaan vaak op de scheiding van warme en vochtige lucht in het zuiden en koudere en drogere lucht in het noorden. In de overgangszone ontstaan kleine golfjes in de lucht. Deze hangen samen met sterke luchtstromingen op vijf tot tien kilometer hoogte. Zo'n golfje kan vergezeld gaan met dalingen van de luchtdruk aan het aardoppervlak.
In de buurt van een lagedrukgebied komt vaak regen en wind voor. Behalve in het centrum van het lagedrukgebied. Als dat passeert, klaart het vaak enige tijd op en valt de wind korte tijd vrijwel weg. De stijgende luchtbewegingen die dan optreden, kunnen verder versterken waardoor een klein golfje uitgroeit tot een gebied van lagedruk met een omvang van soms honderden kilometers. In een lagedrukgebied is de luchtdruk laag ten opzichte van de omgeving. In het centrum wordt de laagste druk gemeten.
Lucht heeft de neiging van hoge naar lage druk te stromen. Mede door de draaiing van de aarde stroomt de lucht spiraalsgewijs naar het centrum met de laagste luchtdruk. Dit is vergelijkbaar met water dat in een leeglopend bad naar het putje stroomt. De naar het lagedrukcentrum stromende lucht kan uiteindelijk alleen maar naar boven uitwijken. Daarbij koelt de lucht af en kunnen wolken met neerslag ontstaan. In de kern van het lagedrukgebied kan de luchtdruk erg laag worden. Meteorologen noemen dat een diepe depressie of een stormdepressie.
