Albert Lortzing (Berlijn 1801-1851) was een Duitse componist van romantisch gekleurde komische opera's op zelfgeschreven teksten. Muzikaal ging Lortzing te rade bij Mozart, Spohr en Weber.
De plots van zijn opera's speelden zich vaak af in landelijke sfeer, en met goed verstaanbare gesproken dialogen, volksliedachtige melodieën en biedermeierhumor wist hij een groot publiek te bekoren. Niet méér en niet minder was zijn doel: 'Ik zou gelukkig zijn wanneer een paar van mijn werken wat aangename uurtjes zouden bieden aan een aantal oprechte mensen.' Lortzing was geen trotse hemelbestormer,maar wel een echte theatervakman die ook nu nog met zijn spirituele verfijning weet te charmeren in Zar und Zimmermann (1837) over de beroemde scheepsbouwstage van tsaar Peter de Grote in Zaandam, en Der Wildschütz (1842) over een stiekem neergeschoten hert op het terrein van graaf Eberbach.
Lortzing was de zoon van een acteursechtpaar. Vanwege het zwervende bestaan van de familie kreeg hij slechts incidenteel lessen en leerde hij de kneepjes van het theatervak vooral in de praktijk. Behalve componist was hij ook zanger; zo zong hij bijv. de hoofdrol in zijn eigen Zar und Zimmermann. Verder was hij dirigent, librettist, regisseur en acteur (in Leipzig trad hij samen met Wagners zusje Rosalie op, in het theatergezelschap van Ringelhardt).
Oeuvre
20 opera's waarvan 17 komisch; toneelmuziek; koorwerken; 1 oratorium, 1 cantate.
