Ontwijding

betekenis & definitie

(exsecra’tie), het verlies van de eenmaal verkregen wijding door plaatsen en zaken. Kerk en openbare kapel worden ontwijd door verwoesting, algeheele instorting of teruggave tot profaan gebruik. Dan is een nieuwe → consecratie of → benedictie noodig. Een vast → altaar door scheiding van → mensa en steun (zelfs van tijdelijken aard); een nieuwe consecratie is noodig, die echter door een gevolmachtigden priester geschieden kan. Vaste en draagbare altaren door breuk in de mensa of van een gezalfde plaats, door het verwijderen van de → relieken uit het graf, de breuk daarvan of het openen door andere dan daartoe bevoegde personen. Liturgische vaten worden ontwijd door een zoo ernstige beschadiging, dat de oorspronkelijke vorm onherkenbaar is, voorts wanneer zij onbruikbaar geworden zijn, misbruikt of verkocht.