Kelk

betekenis & definitie

liturgisch vaatwerk, dat door den → priester onder het H. → Misoffer gebruikt wordt voor het bewaren van den te consacreeren miswijn. Hij bestaat uit een kom (cuppa), welke van goud of inwendig van verguld zilver of tin moet zijn, den greep (nodus), de schacht en den voet. De vorm van den kelk heeft veel verandering ondergaan. Bij den kelk behooren: → kelkdoekje (purificatorium), → kelklepeltje (niet verplicht), → pateen, → palla, → kelkkleedje, ten slotte → bursa met → corporale. Wegens hun nauwe aanraking met de H. → Eucharistie moeten kelk en pateen door den → bisschop geconsacreerd zijn. Zij verliezen hun wijding, wanneer zij zoo beschadigd of veranderd zijn, dat zij niet meer den vorm hebben, waarin zij geconsacreerd zijn, verder wanneer zij onbruikbaar, misbruikt of publiek verkocht zijn geworden. Zie ook Liturgisch vaatwerk.