(= verbod), een kerkelijke straf, waardoor de paus of in sommige gevallen de bisschop, aan personen of plaatsen bepaalde geestelijke goederen ontzegt, met behoud van de kerkelijke gemeenschap. Door een locaal interdict worden gewoonlijk het toedienen der → sacramenten en de plechtige godsdienstoefeningen in een bepaalde streek verboden. Het wordt tegenwoordig zelden toegepast en meer en meer vervangen door openbare oefeningen van → eerherstel. Het persoonlijk interdict verbiedt den getroffene het deelnemen aan de godsdienstoefeningen, het ontvangen der sacramenten, het waarnemen van kerkelijke ambten en de → kerkelijke begrafenis.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
