(Syno’de), kerkvergadering, gehouden tot vaststelling der zuivere kerkelijke leer, eventueel ook tot herstel der kerkelijke eenheid en regeling der kerkelijke tucht. Het kerkelijk recht onderscheidt
1. een → Oecumenisch of algemeen concilie,
2. een → plenair concilie van enkele of meerdere → kerkprovincies,
3. → provinciaal concilie, van één kerkprovincie.
Verder bestaan nog de → diocesane synoden en → prosynoden.
