worden de voortbrengselen eener religieuze kunstschool genoemd, die door Dom Desiderius Lenz O.S.B. (1832—1928) in de Aartsabdij der Duitsche Benedictijner-Congregatie te Beuron in Hohenzollern werd gesticht. De Beuroner-school stelde zich ten doel in te gaan tegen den wansmaak, die op het gebied der kerkelijke kunst alom hoogtij vierde, als uitvloeisel van het individualisme en schijn-idealisme der romantiek. De voortbrengselen der Beuroner-school, die voornamelijk monumentaal en decoratief zijn (reliefs, fresco’s), ofschoon ook vrijstaande beelden, ornamenten, vaatwerk, miniaturen, devotieprentjes worden vervaardigd, onderscheiden zich door vromen zin, waardigheid, rust en overzichtelijkheid. De Beuroner-school inspireerde zich voornamelijk op de Oud-Grieksche en Egyptische kunst.
