(philos.), de buiten ons bewustzijn bestaande en daarvan onafhankelijke zijnswereld, die den inhoud levert onzer voorstellingen (wereld der veranderlijke verschijnselen) en begrippen (wereld der blijvende zelfstandigheden). Het dualisme van Plato, die een dubbele werkelijkheid aannam, werd opgeheven door Aristoteles: de blijvende zelfstandigheid is oorzaak en drager der veranderlijke verschijnselen en wordt hieruit gekend.
Zie ➝ Buitenwereld (Realiteit der); Ding (sub: Dinge an sich); Phaenomenon; Realisme. v. d. Berg.