Zooals deze in de natuur voorkomt, wijkt (somtijds aanzienlijk) af van den vrijen val, wegens de storende invloeden:
1° De aswenteling der aarde, waardoor alle vallende lichamen een kleine afwijking naar het O. krijgen;
2° De omringende lucht, die, als zij in beweging is (wind), het vallende lichaam meesleept. Is de lucht in rust, dan oefent zij op het vallende lichaam krachten uit van wrijving en tegenstand. De wrijving is uiterst gering, maar de tegenstand wordt bij toenemende snelheid zoo belangrijk, dat hij ten slotte gelijk kan worden aan het gewicht van het lichaam. Van dat oogenblik af valt het met een gelijkmatige snelheid verder: eindsnelheid. Deze wordt door regendruppels vaak bereikt, alvorens zij op de aarde vallen. A. Mulder.
