(Ned. recht) doet zich voor, als de rechter meer strafbare feiten van eenzelfden verdachte tegelijkertijd heeft te berechten. Eendaadsche s. (concursus idealis), als meer strafbare feiten vervat zijn in één feit, daad, handeling (art. 55 W.v.S.).
Wat onder één feit is te verstaan, vormt een moeilijke juridische kwestie. Meerdaadsche s. (concursus realis), als meer strafbare feiten en tevens meer „feiten” aanwezig zijn; hierbij wordt dan verschil gemaakt voor oplegging van gelijksoortige en niet gelijksoortige hoofdstraffen.
In het eerste geval wordt één straf uitgesproken, in het tweede iedere straf op zichzelf (cumulatiestelsel). Zie art. 57 W.v.S.Lit.: Pompe, Handb. v. h. Ned. Strafrecht (21938, blz. 201 vlg.). Pompe.
Vlg. Belg. recht bestaat s. v. s. f., wanneer twee of meer misdrijven worden gepleegd, alvorens over een enkel dezer feiten een vonnis is geveld, dat in kracht van rechterlijke gewijsde is getreden. De Belg. wet onderscheidt eveneens eendaadschen samenloop en meerdaadschen samenloop. In geval van eendaadschen samenloop wordt er maar een enkele straf opgelegd, eventueel de zwaarste; ingeval van meerdaadschen samenloop worden soms al de straffen zonder eenige beperking samengevoegd. Deze regel geldt voor politiestraffen, fiscale geldboeten en de bijz. verbeurdverklaring.
Soms worden de straffen opgeslorpt; in dit geval wordt alleen de zwaarste straf toegepast, welke soms met vijf jaar kan worden verhoogd. Crimineele straffen slorpen de correctioneele straffen en de politiestraffen op. De zwaarste crimineele straffen slorpen de mindere op, en de correctioneele gevangenisstraf slorpt de politie-gevangenisstraf op.
Voor enkele misdrijven worden de straffen samengevoegd op beperkte wijze, d.w.z. voor elk van de feiten wordt een straf uitgesproken, doch het totaal straffen mag nooit het dubbele van het maximum der zwaarste straf overtreffen. Dit geldt voor samenloop van correctioneele straffen en samenloop van correctioneele geldboeten met politiegeldboeten (art. 58 tot Ned. W.v.S.). Collin.