Fr. wiskundige. * 23 Maart 1749 te Beaumont-en-Auge (Normandië), ♱ 5 Maart 1827 te Parijs. Hoogleeraar aan de Ecole Militaire; in 1773 lid van de Acad. des Sciences. Na 1799 minister van Binnenl.
Zaken en daarna senator en cointe de l’Empire. Na de restauratie pair de France en markies. Zijn voornaamste werk betreft de mechanica der planetenbeweging; hij wordt vaak aangeduid als „l’auteur de la Mécanique céleste”.
Hij schreef verder over wiskunde (potentiaaltheorie, waarschijnlijkheidsrekening, infinitesimaalrekening).Werken: Exposition du système du Monde (2 dln. Parijs 1796); Traité de Mécanique céleste (5 dln. Parijs 1799-1825); Théorie analytique des probabilités (Parijs 1812); Essai philos. sur les probabilités (Parijs 1814; herdrukt Parijs 1921; Oswald’s Klassiker nr. 233); Oeuvres compl. (14 dln. Parijs 1878-1914).
Differentiaalvergelijking van Laplace Deze heeft voor een functie ? (?, ?) van twee veranderlijken ? en ? de gedaante ?2?/??2 + ?2u /??2 = 0. Onder een potentiaalfunctie of harmonische functie verstaat men elke oplossing van deze differentiaalvergelijking, die ook nog aan eenige (hier niet nader aan te geven) continuïteitsvoorwaarden voldoet.
Lit.: Goursat, Cours d’analyse mathém. (III 1922); Picard, Traité d’analyse (I 1920; II 1925).
Voor ➝ Barometerformule van Laplace, zie aldaar. Voor Hypothese van Laplace, zie ➝ Evolutie (2°).