(krijgsk.), greppel, als dekking tegen vijandelijk vuur, vermoedelijk reeds bekend in de Oudheid. In de 16e en 17e eeuw ontwikkelt zich de stelselmatige toepassing bij den aanval op vestingen. Onder l. verstaat men dan de approche of naderingsgang.
Dicht bij het ➝ glacis heet deze sappe. Bij het beleg van Kandia (1667-’69) groeven de Turken een doorgaande l. evenwijdig aan het aangevallen front en ontstonden de parallellen. Meesterlijk is de toepassing van l. bij de aanvalswijze van Vauban.
Sedert invoering van het moderne geweer (ca. 1880) worden l. ook te velde noodzakelijk; sedert de invoering van mitrailleurs en de uitgebreide artillerie-bewapening is verblijf op het oorlogsterrein onmogelijk zonder l., uitgevoerd als gevechts- en als gemeenschapsloopgraven, de laatste voor dekking van verkeer. H. Lohmeijer.