Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 15-08-2019

Incontinentie

betekenis & definitie

(Lat. contineo = behouden) (geneesk.) heet het onvermogen om ontlasting of urine op te houden. Zoowel een plaatselijke afwijking aan den einddarm, resp. de blaas, als een verlamming van de afsluitende kringspier ten gevolge van een zenuw-, ruggemerg- of hersenafwijking kan i. van darm of blaas veroorzaken.

Van I. paradoxa spreekt men, als de blaas, wanneer ze gevuld is, overloopt. Klessens.