Golf - Het golfspel, kortweg golf genoemd, is een balspel, dat uit Schotland afkomstig is, waar het o.a. voor meer dan 50 jaren reeds beoefend werd door de studenten van het college te St. Andrews, een stadje gelegen aan de Noordzee.
Volgens sommigen zou het reeds veel eerder op het continent beoefend zijn, hoewel in eenigszins gewijzigden vorm, maar daaromtrent is men het nog niet eens. Feit is, dat het sedert de tachtiger jaren meer in trek is gekomen, zoowel in Europa als in Amerika, en sedert de laatste 20 jaren is de beoefening van het spel en de aanleg van golflinks ook in Ned. sterk toegenomen.Het wordt gespeeld op uitgestrekte terreinen, liefst met zandigen bodem, waarbij een klein rubberballetje met een stok (club) van de beginplaats (tee) geslagen moet worden naar een putje, zich bevindende in een mooi vlak grasveldje (green) aan het einde van iedere hole. Achtereenvolgens moeten zoo 9, 18 of 36 holes bespeeld worden, waarna diegene winnaar is, die zulks met het minst aantal slagen doet. De holes varieeren van 200 tot 400 m en bevatten vaak zandkuilen (bunkers) of heidestukken, die bij het slaan zooveel mogelijk gemeden moeten worden, daar het slaan van den bal in zulk een hindernis bijz. moeilijkheden oplevert. Voor elke positie wordt een ander soort stok gebruikt, waardoor iedere golfer steeds een 7 à 8-tal stokken van onderscheiden vorm heeft, die voor hem gedurende het spel worden gedragen door een hulp (meestal een jongen, caddy genaamd).
Het golfspel, dat tot in vrij hoogen ouderdom beoefend kan worden, eischt zelfbeheersching en kracht, en is niet zoo gemakkelijk als velen bij eerste kennismaking denken. De beoefening in de open lucht, meest in boschrijke omgeving, is oorzaak dat beter gesitueerden, die van origine steeds voor sport voelden, zich op het g. geworpen hebben, als zijnde een welkome afwisseling na volbrachte dagtaak, in eigen milieu. In Ned. zijn in de laatste 20 jaren tal van golflinks aangelegd, aanvankelijk omvattend 9, later 18 holes. Sedert 1925 speelt men zelfs reeds geregeld internationale wedstrijden, tegen Duitschland, België en ook wel tegen Engeland. In laatstgenoemd land en ook in Amerika zijn reeds diverse personen, die zich speciaal met het onderricht in golf bezig houden, zgn. professionals, die op hun beurt weer in een competitie voor profs elkaar de eer om de overwinning bestrijden. Een kampioenschap voor g. dateert reeds uit 1898.
Voor elke hole wordt een minimum aantal slagen vastgesteld om van de tee in de putty te komen, de zgn. bogeyscore. Bij meer slagen is men 1 of meer down, bij minder 1 of meer up. Men kan het spel zoowel alleen (tegen bogey), als met tweeën en vieren spelen. Met tweeën heet het spel een single, met vieren (twee aan twee tegen elkaar) een foursome. Bij een gelijk aantal slagen na 18 holes, wordt een 19e gespeeld voor de beslissing. De ballen hebben een diameter van ca. 4½ cm en zijn wit gekleurd, ten einde goed in het oog te kunnen worden gehouden tegen den gewoonlijk donkeren achtergrond van groen en boomen, terwijl het tevens het zoeken op den grond vergemakkelijkt.
Naar de sterkte en bedrevenheid der spelers is voor elk een handicap vastgesteld, die bij de meeste wedstrijden in rekening gebracht wordt, ter bepaling van de netto score, waarnaar de overwinningen worden toegekend. Wanneer het spel door dames wordt beoefend, wordt gewoonlijk van een andere tee begonnen, of wordt de bogeyscore gewijzigd.
Rosenbaum.
