Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 04-07-2019

Gehemeltedefecten

betekenis & definitie

Gehemeltedefecten - Hiertoe behooren:

a) openingen in het harde en (of) zachte gehemelte (➝ Gehemeltespleet).
b) Verkort zacht gehemelte; de spieren, die den achterrand van het zachte gehemelte vormen, zijn niet voldoende ontwikkeld,
c) Verlamming van het zachte gehemelte. Deze kan zoowel organisch als functioneel zijn. De organische verlamming kan aangeboren zijn, maar ontstaat ook soms na diphtheritis, hersenvliesontsteking, kinderverlamming of griep. Een zuiver functioneele verlamming is zeldzaam: ze komt voor in twee vormen:
1° Foutieve contractie bij de vorming der nasalen.
2° De heffing van het zachte gehemelte is door een langdurige belemmering (adenoïde vegetaties) verhinderd geweest, en daardoor is deze beweging verleerd of nog niet geleerd. Deze vorm komt soms ook voor bij zwakzinnigen, die een slappe uitspraak hebben, of door nabootsen in families, waar gehemeltespleten zijn. Al deze vormen geven spraakafwijkingen.

< >