Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 02-02-2019

Aristaeus

betekenis & definitie

Aristaeus - (Gr. myt h.), god van de oorspronkelijke bewoners van Griekenland. Veld- en weidegod, dikwijls met Zeus en Apollo gelijkgesteld, wellicht een der verschijningsvormen van Zeus. A. was een zoon van Cyrene, dochter van den koning der Lapithen Hypseus. Cyrene werd door Apollo moeder van A. Hermes bracht het kind bij de Horen en Gaea; dezen voedden het met nectar en ambrosia.

A. werd een god; jager en beschermer van kudden, van de bijenteelt en de olijvencultuur. Hij had zich aan de Dryade Eurydice, Orpheus’ gemalin, willen vergrijpen ; zij was voor hem gevlucht en daarbij door den beet van een giftige slang omgekomen. Uit toom over den dood harer zuster lieten de Dryaden alle bijen van A. sterven. Op raad van Proteus offerde hij aan de schim van Eurydice vier stieren en vier koeien. Uit de lijken daarvan ontstonden nieuw’e bijenzwermen (Vergilius, Georgica IV, 316 vlg.). Davids.

< >