wordt, in overeenstemming met de antieke en joodse gebruiken, in de liturgie gebrand als teken van aanbidding en gebed (Ps. 140/141 : 2) en in het algemeen als symbool van heiliging en als eerbewijs. "Vóór de Kerkvrede hebben de Christenen slechts bij begrafenissen wierook gebrand; eerst daarna heeft zich, het eerst in het Oosten, het huidige gebruik ontwikkeld. Symbool van aanbidding en gebed is de bewieroking van het altaar tijdens de plechtige Mis en tijdens het zingen van de lofzangen Benedictus en Magnificat, resp. in Lauden en 'Vespers.
Tijdens de plechtige Mis worden bovendien evangelieboek, offergaven, clerus en leken bewierookt. Sinds de 16de eeuw is de bewieroking van het H.
Sacrament in gebruik.c. A. B.
