is een op 2 Aug. 1907 door paus Pius X uitgevaardigd en op 19 April 1908 van kracht geworden decreet, waarbij het decreet Tametsi van het concilie van Trente betreffende de canonieke vorm der huwelijkssluiting werd gewijzigd. De voornaamste bepalingen van dit decreet zijn: Geldig zijn voortaan slechts die huwelijken van Katholieken met elkaar of met al dan niet gedoopte andersdenkenden, welke gesloten worden voor de pastoor van die parochie, waar het huwelijk wordt aangegaan, of voor een door deze gevolmachtigde priester, en twee getuigen.
Voor de geoorloofdheid is vereist, dat deze pastoor de eigen pastoor is van ten minste een der huwenden, in de regel van de bruid. De bepalingen van dit decreet zijn later bijna onveranderd in de Codex opgenomen (zie Huwelijk).
