is de naam door Johannes Busch, waarschijnlijk naar aanleiding van een tekst uit het Horologium van Suso, gegeven aan het religieuze réveil, dat in het oostelijke Nederland der late Middeleeuwen ontstond als reactie op een veruiterlijkte vroomheid van vele priesters en kloosterlingen. Geert Groote was de initiator van deze religieuze beweging; de organisator en uitbouwer van Groote’s ideeën was Florens Radewijns.
Tot de Moderne Devotie behoorden de stichtingen der Broeders en Zusters des Gemenen Levens en de Congregatie van Windesheim. In de eerste helft der 15de eeuw telden deze stichtingen te zamen ruim 200 huizen.
De Moderne Devotie is in haar wezen een vroomheidsbeweging. Deze vroomheid, die practisch en subjectief georiënteerd is, legt vooral nadruk op de ascese.
Zij onderscheidt zich niet door eigen, nieuwe ideeën, maar doet wel een bepaalde, eigen keuze uit de traditie. Zij verzamelde uit het erfgoed de direct practisch bruikbare raadgevingen, die dienstig konden zijn om ondeugden te bestrijden, deugden te verwerven en zo te komen tot compunctio en zuiverheid des harten, om de weg te effenen, die, via overweging en navolging van Christus’ leven, voeren moest tot de liefde Gods en de contemplatie.
De voornaamste auteurs van deze richting zijn: Geert Groote, Florens Radewijns, Gerard Zerbold van Zutphen, Gerlach Peters, Jan Mombaer en vooral Thomas van Kempen. M.
Go.
