Wat is de betekenis van vroomheid?

vroomheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: vroom-heid 1. het erg godsdienstig zijn ♢ deze kerkgangers staan bekend om hun vroomheid Zelfstandig naamwoord: vroom-heid de vroomheid

betekent strikt genomen: godsdienstigheid, graag en goed bidden en met God en goddelijke dingen bezig zijn. Vroomheid moet echt zijn, anders is zij afstotelijk: zij is echt, als zij gepaard gaat met oprechte naastenliefde, wijsheid, rechtvaardigheid, sterkte, matigheid en nederigheid. Vroomheid wordt tegenwoordig ook gebruikt als zuiver Nederlands...

s., frommens, frommichheit.

v., 1. (vero.) dapperheid; — deugdzaamheid; 2. godsvrucht, godsdienstigheid.

Dit woord wordt in verschillende beteekenissen gebruikt: 1° Oorspronkelijk in het Middelnederlandsch voor flinkheid, dapperheid, in het bijzonder van een ridder; 2° Daarna meer voor flinkheid met betrekking tot God, stiptheid, nauwgezetheid en godsdienstigheid, vooral van levensgewoonten en gebruiken; 3° Nog later voor een meer uitgespr...

('vro:mheit) v.(...heden) 1. Eig. het vroom zijn. Syn.→ braafheid. 2. Metn. vrome daad.

v., godsvrucht, godsdienstigheid; het vroom-zijn.

zie Deugd.